Monsters, bloed, onthoofdingen, schedels, kadavers (liggend, hangend of nog rondwandelend).....horror is 'alive and kicking' en het verkoopt. Maar waarom ? Van waar onze fascinatie en tegelijk een terugdeinzen voor dit genre ? Wat kan horror vandaag voor ons betekenen ?
Om dat te weten moeten we dieper graven in onze grafgrond, ons doodsbesef. Filosoof Dimitri Goossens verkent de rol van ons doodsbesef in relatie tot beeld en cultuur en concreter in relatie tot horror. Wat is de relatie tussen doodsbesef, het abjecte, horror en het beeld ?
Waarom is horror een 'pharmakon' (gif en geneesmiddel tegelijk) als beeld en voor onze cultuur ? Goossens graaft diep in de grafgrond van ons doodsbesef, het horror-genre en haalt daarbij de kracht van de schedel, monsters en het kadaver als beelden van onder het stof.
Filmvertoning na lezing om 21 uur:
NEKROMANTIK (1987)
Robert Schmadtke werkt bij een schoonmaakbedrijf dat lijken en lichaamsdelen opruimt. Deze baan is echter een uitstekend uitgangspunt voor de bizarre hobby van Robert en diens vriendin. Ze verzamelen namelijk lichaamsdelen. Op een gegeven moment weet Robert een compleet intact lijk mee weten te nemen. De twee kunnen hun geluk niet op en bedrijven zelfs de liefde met dit lijk.
Nekromantik is zo’n beetje het visitekaartje van Jörg Buttgereit de cult regisseur die op het BUTFF 2010 onze hoofdgast was! Buttgereit laat zonder scrupules in Nekromantik necrofilie zien. Dit heeft Buttgereit een wereldwijde controverse opgeleverd. De wijze waarop hij het laat zien wordt enerzijds als kunst gezien en anderzijds als wanstaltelijk. Wat het werkelijk is, is voor iedere kijker op zich om een mening over te vormen. Wat het is, is in ieder geval controversieel en niet voor de gevoelige kijkers.
Zet deze event alvast in je agenda, de link naar de ticketverkoop volgt later!